«Хорошо спится вам, Тина Канделаки, Маргарита Симоньян, Мария Захарова? Это ведь и ваша «работа»

Віталь Цыганкоў, аналітык (Байнэт): «Калі кажуць, што грамадзяне Расеі чагосьці ня ведаюць, то я проста нагадаю, што гэта насельніцтва, у якога самы папулярны і паважаны чалавек ва ўсёй сусьветнай гісторыі – гэта Сталін. Гэта краіна, дзе каштоўнасьць жыцьця заўсёды адступае перад «інтарэсамі дзяржавы», а катаваньні і зьдзекі ў турмах не выклікаюць абурэньня, а хутчэй становяцца прадметам жартаў і анэкдотаў. Гэта грамадзтва, якое падзяляе навязанную прапагандыстамі тэзу, што «у Расеі няма саюзьнікаў, акрамя арміі і флоту».

Грамадзтва, у якім узровень падтрымкі Сталіна 70 працэнтаў – так ці іначай захоча кагосьці катаваць і забіваць.

І ведаеце, мне ўжо ўсё роўна, ведаюць расейскія грамадзяне ўсю праўду ці не. Сёньня не 1943-ці, кожны зь іх пры жаданьні МОЖА даведацца ўсю праўду, у некалькі клікаў.

Пытаньне ў тым, што з гэтым рабіць. Калі злачынца забіў чалавека – то спачатку трэба яго злавіць і пакараць. Потым ужо можна пачаць разьбірацца, што стала прычынай яго дэвіянтных паводзін, ці было ў яго цяжкае дзяцінства альбо ён трапіў у кепскую кампанію. Гэта потым. Спачатку трэба спыніць забойцу – злавіць і пакараць.

Таму самае кепскае, што зараз можа быць – гэта калі ўвесь сьвет палічыць, што дастаткова стрымаць агрэсара, падпісаць зь ім нейкую мірную дамову, абкласьці памяркоўнымі санкцыямі і спадзявацца, што на гэтым ён спыніцца. І ня дай Божа ня весьці размову пра зьмену палітычнага рэжыму, бо раптам гэта можа раззлаваць Крэмль яшчэ больш.

Праблема ў тым, што ў Расеі за гэтыя гады сфармавалася гранічна антыгуманная дзяржаўная сыстэма і антычалавечая, агрэсіўная да іншых ідэалёгія. Дэмілітарызацыя і дэнацыфікацыя Расеі – тыя працэсы, без якіх гэта краіна будзе і далей прадстаўляць пагрозу ўсяму сьвету.

Пакуль гэты палітычны рэжым ня будзе разбураны, не пацярпіць сакрушальную паразу – кадры з вуліц гораду Буча з трупамі мірных жыхароў будуць паўтарацца зноў і зноў».

Ника Белоцерковская, блогер (Рунет): «Это Буча. Сейчас.

После ухода освободителей.

А это – освобожденные.

Это должны видеть все.

Это не солдаты.

Это – мирные жители, которым намеренно стреляли в затылок лишь за то, что они жили на родной им земле.

На фото братская могила на 280 человек.

Это – геноцид украинского народа.

Это 2022 год.

Фотошоп. Да. Он, конечно.

Больше всего сейчас я хочу, чтобы всех, кто этот невозможный ужас устроил, точно так же отфотошопили.

В их же домах.

Хорошо спится вам Тина Канделаки, Маргарита Симоньян, Мария Захарова? Это ведь и ваша «работа».

Вопрос в пустоту.

И для упоротых: фейки?

Криминалистами (независимыми!) было установлено время, когда люди были замучены и убиты. Все они погибли во время оккупации города. Убивали и пытали, мужчин, женщин, стариков и детей – «воины-освободители», видимо для поднятия боевого духа. Это – доказанное военное преступление. Еще раз – доказанное».

Александр Роднянский, продюсер (Рунет): «Всего несколько фотографий из Бучи, оставленной российскими войсками. Не самых страшных. Есть ужаснее.

Мой товарищ написал: «не могу понять, как можно докатиться до такого скотства»… По-моему, мягко написал. Это хуже, чем скотство.

Пишу, как всегда, адресуясь тем, кто молчит в России. И повторяю вновь: молчание сегодня – поддержка войны. Поддержка преступлений. Ужасных преступлений».

Сергей Готин (Байнет): «Новости, фотоматериалы из освобожденных городов Украины – это непереносимая боль!».

Светлана Мурашко (Байнет): «На это невозможно смотреть, но надо! Я хочу, чтобы их камеры были обклеены этими фото! Чтобы они до конца дней своих на них смотрели!».

Игорь Яковенко, публицист (Рунет): «После Бучи, Ирпеня и Мариуполя у человечества не может быть иных целей, кроме военного поражения России, международного трибунала над Путиным и его сообщниками, и полного демонтажа режима, включая ликвидацию вооруженных сил РФ.

У России, или как будет называться то, что возникнет на этой земле, не должно быть армии, ядерного оружия и места в Совбезе. Все, что способствует достижению этих целей – признак нормальности, все что препятствует – пособничество».