Сябры пра Віталя Шышова: «Ён быў ураўнаважаны, пазытыўны, шмат каму дапамагаў»

«Яму было 25, калі ён пераехаў ва Ўкраіну. Недзе месяц ці паўтара таму мы сьвяткавалі ягоны дзень нараджэньня, 26 гадоў, на Майдане. І ў мінулую нядзелю ён быў на традыцыйнай акцыі на Майдане. Бо ён быў адміністратарам тэлеграм-каналу „Беларускі дом ва Ўкраіне“, таксама адміністраваў сайт арганізацыі. Ён шмат працаваў — рыхтаваў акцыі, звароты, здымаў і мантаваў відэа з акцыяў», — распавёў беларус Віталь Сьляпухін, які жыве ў Кіеве.

Ён характарызуе Віталя як «абсалютна пазытыўнага чалавека».

«Ён ня піў, займаўся спортам, спакойны, добры, стараўся нават тут рабіць справы для Беларусі і перамогі над нелегітымнай уладай. Ён дапамагаў беларусам прадуктамі, рэчамі. Якраз цяпер мы рыхтавалі акцыю да 9 жніўня, і ён займаўся арганізацыйнымі момантамі. Тое, што за ім маглі сачыць... Тут гэта нічога новага...», — зазначыў Валер.

Арцём Моладаў, беларус з Кіева, кажа, што Віталь выклікаў «толькі станоўчыя эмоцыі».

«Ён быў жыцьцярадасны чалавек з мноствам плянаў, у якога ўсё жыцьцё наперадзе. Пра нейкі сум ці дэпрэсію не было ніякай гаворкі — гэта не пра яго», — дадаў Арцём.

Бажэна Жолудзь, дзяўчына Віталя Шышова, апавяла Свабодзе пра апошнія дні жыцьця хлопца.

Яны абое з Рэчыцы, і пераехалі ў Кіеў пасьля перасьледу беларускіх уладаў.

«У Віталя не было бацькоў і сям’і — усе памерлі. Працаваў ён айцішнікам-фрылансэрам. Не было такога, каб ён скардзіўся, што за ім сочаць. Але апошнім часам Віталь стаў больш уважлівым — бывала, глядзеў, што за машыны пад’ехалі, хто зь іх выходзіць.

Прамых пагрозаў Віталю не паступала, але ў яго было кепскае прадчуваньне. Мне ён яго не выказваў, але аднаму нашаму знаёмаму пісаў за тыдзень да трагедыі: у мяне кепскае прадчуваньне, калі што, прыглядзі за Бажэнай. Каб канкрэтна незнаёмцы падыходзілі да Віталя — такога не было.

Да мяне аднойчы на вуліцы ў цэнтры горада падыходзілі нейкія людзі — як потым высьветлілася, запісвалі і здымалі», — расказала Бажэна.

Паводле дзяўчыны, Віталь выходзіў на прабежку не заўсёды, але пэрыядычна, па жаданьні. У ягоных паводзінах нічога незвычайнага, дзіўнага апошнім часам не было.

«Мы абое хварэлі з тыдзень, ляжалі ў ложках, глядзелі фільмы. Канечне, настрой у хворага чалавека ня ўзьняты, але ніякіх кепскіх думак у Віталя не было. Упэўнена, што ён ня мог учыніць самагубства. У яго не было для гэтага падстаў. І так са мной ён зрабіць ня мог. У нас былі сумесныя пляны на будучыню», — дадала дзяўчына.